Na zajęcia logopedyczne kierowani są uczniowie, u których po przesiewowym badaniu logopedycznym stwierdzono wadę wymowy.
Zajęcia logopedyczne prowadzone są indywidualnie z każdym dzieckiem lub grupowo. Program zajęć uzależniony jest od indywidualnego zapotrzebowania i możliwości ucznia. Podczas zajęć logopedycznych usuwane są wszelkie zakłócenia, zburzenia komunikacji językowej oraz przezwyciężane są problemy uczniów mających kłopoty z mówieniem, pisaniem i czytaniem. Terapia logopedyczna obejmuje ćwiczenia korekcyjne w zależności od rodzaju i stopnia zaburzeń wymowy. Oprócz ćwiczeń wspomagających artykulację i ćwiczeń oddechowych proponowane są ćwiczenia i zabawy stymulujące językowy rozwój dzieci, ułatwiające mówienie, czytanie i pisanie, np. fonologiczne, pragmatyczne, syntaktyczne i morfologiczne.
Terapia logopedyczna w szkole prowadzona jest do momentu wyeliminowania lub złagodzenia zaburzenia stanowiącego powód objęcia ucznia opieką logopedyczną. Niezwykle ważne jest, by w sytuacji pojawienia się jakichkolwiek zaburzeń, jak najwcześniej podjąć terapię logopedyczną i kontynuować ją aż do osiągnięcia zadowalającego efektu.
Podjęcie terapii logopedycznej oznacza konieczność utrwalania uzyskanych efektów w domu. Szczególnie trzeba o tym pamiętać! Nawet kilkuminutowe, ale codzienne ćwiczenia rodzica z dzieckiem pozwolą osiągnąć sukces!
„Najczęstsze zaburzenia mowy u dzieci”
Szanowni Rodzice!
Jeżeli wymowa Waszego dziecka budzi wątpliwości, nie bagatelizujcie tego problemu. Udajcie się niezwłocznie do logopedy, gdy:
- dziecko podczas mówienia wsuwa język między zęby,
- mowa jest świszcząca, nieprzyjemna dla ucha,
- w czasie mówienia wykrzywia wargi w którąś stronę,
- wymawia głoski ustne przez nos lub ma trudności z wypowiadaniem głosek nosowych,
- głoski dźwięczne (w, z, d, b, g, ż, dż) zastępuje ich bezdźwięcznymi odpowiednikami,
- nieprawidłowo realizuje głoskę r lub zastępuje ją głoskami j, l w szóstym roku życia,
- zamiast głosek k, g mówi t, d, a l-j,
- pięciolatek głoski: sz, ż, cz, dż zastępuje głoskami s, z, c, dz lub ś, ź, ć, dź,
- opuszcza głoski, części wyrazów lub mówi niezrozumiale i niewyraźnie.
Po badaniu logopeda może ocenić stan rozwoju mowy dziecka i ewentualnie skierować do specjalistów: ortodonty (wady zgryzu, anomalie w uzębieniu), stomatologa (konieczność podcięcia wędzidełka), laryngologa (badanie słuchu), neurologa, psychologa, surdologopedy (niedosłuch), neurologopedy. W przypadku stwierdzenia zaburzenia mowy, po uzyskaniu zgody rodziców, podejmuje terapię.
Najczęstszymi wadami wymowy są:
- sygmatyzm – nieprawidłowa realizacja głosek szeregów : s, z, c, dz; ś, ź, ć, dź; sz, ż, cz, dż,
- parasygmatyzm – zamienianie wyżej wymienionych szeregów głosek,
- rotacyzm – nieprawidłowa realizacja głoski r,
- pararotacyzm – zastępowanie głoski r głoską l lub j,
- kappacyzm – nieprawidłowa realizacja głoski k,
- parakappacyzm – zastępowanie głoski k głoską t,
- gammacyzm – nieprawidłowa realizacja głoski g,
- lambdacyzm – zastępowanie głoski l głoską j, ewentualnie r,
- paragammacyzm – zastępowanie głoski g głoską d,
- bezdźwięczność – realizacja głosek dźwięcznych bezdźwięcznie,
- dyslalia całkowita – nieprawidłowa realizacja kilku lub nawet kilkunastu głosek, przez co mowa jest niezrozumiała,
- jąkanie i niepłynność mowy.
